Wyprysk pieniążkowaty – leczenie i objawy

Przed wieloma chorobami skóry jesteśmy w stanie się uchronić – wystarczy odpowiednie dbanie o higienę, stosowanie właściwych produktów do pielęgnacji oraz zdrowe odżywianie. Niestety zdarza się, że nie istnieje w pełni skuteczna profilaktyka, która mogłaby zapobiec niektórym schorzeniom, m.in. dlatego, że ich dokładna przyczyna pozostaje nieznana. Dotyczy to właśnie tzw. wyprysku pieniążkowatego. Jak rozpoznać objawy, a przede wszystkim: jakie leczenie będzie tutaj najbardziej efektywne?

Co to jest wyprysk pieniążkowaty?

Wyprysk pieniążkowaty, zwany również mikrobowym, to odmiana wyprysku kontaktowego. Charakteryzuje się ogniskami zapalnymi, które mogą być rozsiane w różnych miejscach ciała. Swoim kształtem przypominają nieco monety – stąd nazwa – a ponadto mają tendencję do sączenia się i tworzenia strupów. Ślady wyprysku pieniążkowatego łatwo zauważyć, ponieważ wyraźnie odcinają się od naturalnego koloru skóry.
Wyprysk pieniążkowaty występuje głównie u osób dorosłych. Największa liczba zachorowań zazwyczaj dotyczy grupy między 50. a 70. rokiem życia. Nie są to jednak sztywne granice wiekowe, ponieważ choroba może się ujawnić również u młodszych – rzadkie przypadki dotyczą nawet dzieci. Zdecydowanie częściej chorują mężczyźni.

Wyprysk pieniążkowaty – przyczyny

Leczenie wyprysku pieniążkowatego, a także możliwości jego zapobiegania, są w znacznym stopniu ograniczone, ponieważ jak dotąd nie udało się ustalić bezpośredniej przyczyny tej choroby. Jeszcze do niedawna uważano, że głównym czynnikiem odpowiedzialnym za pojawianie się objawów są obecne w narządach wewnętrznych antygeny bakteryjne i toksyny bakterii. Występują one przede wszystkim wewnątrz ognisk zapalnych. Niestety próby badania tego zjawiska wykazały, że to nie one są winowajcą. Leczenie podjęte pod tym kątem nie przyniosło oczekiwanych rezultatów.
Istnieje duże prawdopodobieństwo, że wyprysk pieniążkowaty powstaje w wyniku zakażenia wewnątrzustrojowego. Bardzo często lekarze wskazują również, że ta choroba ma ścisły związek z atopowym zapaleniem skóry.

Co sprzyja powstawaniu wyprysku pieniążkowatego?

Chociaż trudno jednoznacznie ustalić przyczynę wyprysku pieniążkowatego, na podstawie zdiagnozowanych do tej pory przypadków można zauważyć, że zachorowania często wiążą się z nadwrażliwością skóry. Jeśli dana osoba wykazuje wrażliwość na metale (jak rtęć i nikiel) oraz niektóre leki (np. neomecynę), to stany zapalne będą się pojawiać tak długo, jak chory będzie miał kontakt z tymi substancjami.
Wyprysk pieniążkowaty pojawia się także u tych, którzy wykazują nadwrażliwość na formaldehyd, gaz o charakterystycznym, bardzo ostrym zapachu. Niestety dość trudno unikać produktów, które mogą go zawierać, ponieważ formaldehyd często znajduje się w dymie służącym do wędzenia mięsa i ryb. Jest też obecny w składzie wielu produktów, wykorzystuje się go np. w wytwarzaniu papieru śniadaniowego. Dodatkowo powstaje podczas palenia papierosów.
Istnieją też pewne czynniki, które w znacznym stopniu sprzyjają objawom wyprysku pieniążkowatego:

• przebywanie w suchym, zimnym klimacie;
• inne choroby i problemy skórne, w tym wspomniane atopowe, ale i zastoinowe oraz bakteryjne zapalenie skóry, suchość, rany powstałe po ukąszeniu owada bądź powstałe w wyniku kontaktu z substancjami chemicznymi;
• kłopoty z krążeniem, obrzęki nóg;
• przyjmowanie leków na bazie izotretoniny i interferonu.

Wyprysk pieniążkowaty – objawy

Zmiany skórne wynikające z wyprysku pieniążkowatego początkowo nie przyjmują kształtu przypominającego monety. We wczesnym etapie choroby pojawiają się głównie czerwone plamki i pęcherzyki, które z biegiem czasu powiększają się i zlewają ze sobą. Z czasem ogniska zapalne są coraz bardziej widoczne i wyraźnie oddzielone od reszty skóry. Na powierzchni wykwitów można dostrzec grudki obrzękowe. W fazie przewlekłej choroby rumienie zaczynają się lekko łuszczyć. Plamy mogą nieco przypominać objawy, jakie wywołuje grzybica skóry, dlatego ważne jest, by już na wstępnym etapie diagnostyki wykluczyć tę możliwość.
Wypryskowi pieniążkowatemu towarzyszy przede wszystkim świąd, który nasila się zwłaszcza nocą. Skóra pomiędzy wykwitami pozostaje co prawda zdrowa, jednak jest wyraźnie wrażliwsza, toteż łatwo o podrażnienia i uczucie suchości.
Ogniska zapalne najczęściej występują na tułowiu, na klatce piersiowej, na ramionach, dłoniach i stopach.

Wyprysk pieniążkowaty – leczenie i profilaktyka

Leczenie wyprysku pieniążkowatego wymaga oczywiście badań oraz stałej kontroli wykwalifikowanego dermatologa. Często wystarczy obszerny wywiad z pacjentem, by rozpoznać chorobę, choć czasem zlecane są np. testy płatkowe, by wykluczyć alergeny.
Jak się pozbyć wyprysków? Podstawą leczenia są tzw. glikokortykosteroidy w postaci żeli, maści i kremów. Mogą one przynieść naprawdę pozytywne skutki, chociaż zdarza się, że u osób ze szczególnie zaawansowaną chorobą konieczna jest krótka, doustna kortykoterapia. Duże znaczenie ma także przyjmowanie leków przeciwalergicznych. W przypadkach, kiedy lekarz wykryje zakażenie bakteryjne, przepisywane są również antybiotyki.
Kluczowym elementem leczenia tego typu wyprysków na ciele jest oczywiście pielęgnacja skóry: należy dbać o to, by była dobrze nawilżona i natłuszczona. Przykładowo, tuż po kąpieli, kiedy skóra jest jeszcze lekko wilgotna, można zastosować krem do ciała Multi-komfort od marki Mixa. Skład tego produktu został wzbogacony o kompleks Cold Cream i glicerynę. Balsam doskonale nawilża, likwidując uczucie dyskomfortu, ściągnięcia i swędzenia. O dłonie możemy zadbać kremem do rąk również z gamy Multi-komfort. Pomaga nawet bardzo przesuszonym, szorstkim dłoniom, odżywiając je i regenerując.
Dbać o skórę powinniśmy zawsze, jeszcze przed wystąpieniem objawów wyprysku pieniążkowatego. To najlepsza forma zapobiegania tej chorobie, która niestety może nawracać. Poza stosowaniem odpowiednio dobranej pielęgnacji do skóry wrażliwej, warto też kontrolować poziom wilgotności powietrza. Należy unikać kontaktu z substancjami szkodliwymi i jak najbardziej minimalizować ryzyko podrażnień – dotyczy to nawet ubrań. Lepiej postawić na luźniejsze, przewiewne materiały, zamiast obcisłe i syntetyczne. Do codziennej higieny lepiej nie używać mydła, które może bardzo wysuszać.

Przemysł kosmetyczny nie przestaje nas zaskakiwać. Każdego roku na półkach drogerii pojawia się coraz większa liczba innowacyjnych kosmetyków, wzbogacanych o składniki, które w jeszcze większym stopniu mają odpowiedzieć na różnego rodzaju problemy skórne, sprawić, że nasza skóra będzie w jak najlepszej kondycji, pełna blasku i pozbawiona niedoskonałości. Jednym ze składników, które w ostatnich latach cieszą się ogromną popularnością wśród konsumentów, jest niacynamid. To substancja aktywna, która posiada bardzo szerokie zastosowanie w kosmetologii i ma stanowić skuteczne rozwiązanie na różnego rodzaju problemy skórne. Tak jak w przypadku każdej substancji aktywnej, tak i w przypadku niacynamidu należy mieć świadomość tego, kiedy go używać, aby zapewnić naszej skórze jak najwięcej korzyści. Poznaj jego właściwości, działanie, zastosowanie, a także sprawdź, kiedy go nie stosować.

Co to jest niacynamid?

W ostatnich latach na rynku kosmetycznym zaczęło pojawiać się coraz więcej produktów, w których substancją aktywną jest niacynamid. Co to takiego? Niacynamid to pochodna witaminy B3 i funkcjonuje również pod taką nazwą, a dodatkowo jest znana jako witamina PP i niacyna. Czy niacynamid to kwas? Niacyna to połączenie dwóch substancji: kwasu nikotynowego oraz amidu. Niacynamid odgrywa ważną rolę w m.in. w produkcji aminokwasów i kwasów nukleinowych. Niacyna jest produkowana przez nasz organizm, a dokładniej przez aminokwas znany jako tryptofan. Niestety witamina B3 produkowana jest w bardzo małych ilościach, przez co niezbędne jest dostarczanie jej naszemu organizmowi poprzez odpowiednią dietę i suplementację. Niacynamid znajdziesz w takich produktach jak:

• mięso
• ryby
• nabiał
• drożdże
• produkty z pełnego ziarna
• orzechy

Oprócz tego niacynamid odgrywa istotną rolę w ludzkim organizmie. Odpowiada za syntezę węglowodanów, aminokwasów czy hormonów płciowych, a ponadto stymuluje produkcję erytrocytów.

Niacynamid - właściwiści i działania na skórę.

W przypadku witaminy B3 należy przede wszystkim wspomnieć o właściwościach, jakie ta substancja wykazuje w przypadku skóry. Są to:

• przy regeneracji skóry – często używa się jej po zabiegach medycyny estetycznej, a także w przypadku nadmiernej ekspozycji na słońce (tylko na zdrową, nie uszkodzoną skórę)jako silny antyoksydant – wykazuje działanie neutralizujące na działanie wolnych rodników, a do tego uszkodzeń spowodowanych przez obecność stresu oksydacyjnego;
• normalizowanie pracy gruczołów łojowych – niacynamid na zaskórniki to bardzo dobry pomysł: redukuje sebum przez gruczoły łojowe, dzięki czemu skóra mniej się przetłuszcza i pojawia się na niej mniej zaskórników;
• zwężanie porów – regularne użycie witaminy B3 w kosmetykach zmniejsza widoczność porów
• działanie przeciwko oznakom starzeniowa – niacynamid to świetny antyoksydant, który przyczynia się do spowalnia procesów starzenia się skóry. Oprócz tego ujędrnia skórę dzięki stymulacji produkcji kolagenu oraz elastyny
• działanie nawilżające – zapewnia właściwe nawilżenie skóry
• odbudowa bariery hydrolipidowej skóry – niacynamid odgrywa istotną rolę przy syntezie ceramidów oraz lipidów, które z kolei wchodzą w skład ochronnego płaszcza hydrolipidowego
• rozjaśnianie i zapobieganie powstawaniu przebarwień – bardzo dobrze sprawdza się przy rozjaśnianiu zmian potrądzikowych, a także hamuje wytwarzanie przez skórę melaniny, która odpowiada za obecność zmian pigmentacyjnych

Niacynamid w kosmetykach

W kosmetykach znajdziemy pod nazwą INCI Niacynamide. Jak można już zauważyć, substancja ta posiada bardzo wszechstronne działanie na skórę. Właśnie ze względu na to, a także to, że jest to substancja dobrze tolerowana przez skórę, niacynamid jest szeroko stosowany w kosmetologii. Oprócz wymienionych wyżej właściwości witamina B3 jest stosowana:

• przy regeneracji skóry – często używa się jej po zabiegach medycyny estetycznej, a także w przypadku nadmiernej ekspozycji na słońce (tylko na zdrową, nie uszkodzoną skórę)jako silny antyoksydant – wykazuje działanie neutralizujące na działanie wolnych rodników, a do tego uszkodzeń spowodowanych przez obecność stresu oksydacyjnego;
• w przypadku bardzo wymagających typów cer, ze skłonnością do różnych dermatoz, jak łuszczyca, trądzik różowaty, atopowe zapalenie skóry. To świetny wybór także w przypadku cery wrażliwej
• do wygładzenia i zrewitalizowania skóry, a ponadto nadania jej świeżego, promiennego wyglądu, dzięki czemu może być stosowany zarówno w kosmetykach do pielęgnacji twarzy na dzień, jak i na noc

Jak można zauważyć, niacynamid to istotny składnik w przypadku produktów przeciwzmarszczkowych, przeciw niedoskonałościom, nawilżających, regenerujących i łagodzących. Wchodzi w skład kremów, produktów do stosowania punktowego, toników czy preparatów do mycia twarzy. Jego zastosowanie jest szczególnie popularne w serach do twarzy. Przykładem takiego produktu jest HYALUROGEL Serum nawilżające z kwasem hialuronowym od marki Mixa. W składzie tego serum, wzbogaconym o niacynamid, możemy także znaleźć kwas hialuronowy i pantenol. To produkt idealny dla wymagającej i wrażliwej cery, przynoszący natychmiastowe ukojenie, zapewniający 24-godzinne* nawilżenie, a także poprawiający jej jędrność i elastyczność. Efekty stosowania tego serum stają się widoczne już po 4 tygodniach, *test instrumentalny

Niacynamid znajduje swoje zastosowanie również w przypadku preparatów zawierające filtry SPF ochrony przeciwsłonecznej. Jego obecność w takich produktach wynika z jego właściwości regenerujących oraz antyoksydacyjnego działania.

Kwas hialuronorowy i niacynamid

Jedną z substancji, z którą zdecydowanie warto łączyć niacynamid, jest kwas hialuronowy. Ten składnik wykazuje silnie nawilżające właściwości i jest substancją naturalnie występującą w naszym organizmie w postaci hialuronianu sodu. Znajdziemy go przede wszystkim w skórze, ale także mazi stawowej, ścianach naczyń krwionośnych czy ciele szklistym oka. Co bardzo ważne, znajduje się w macierzy, która wypełnia komórki skóry, dzięki czemu sprawia, że skóra jest nie tylko nawilżona, ale też wygląda na jędrną, gładką, sprężystą. Właściwości kwasu hialuronowego można porównać do działania gąbki. To substancja o działaniu higroskopijnym, która jest w stanie związać nawet 1000-krotność wody w porównaniu do swojej masy. Kwas hialuronowy zatrzymuje wodę w organizmie, a dokładniej w skórze właściwej, niestety wraz z wiekiem, podobnie jak w przypadku kolagenu i elastyny, ilość tej substancji w naszej skórze znacznie się zmniejsza, co sprawia, że ta staje się wiotka, pozbawiona jędrności i bardzo często brakuje jej nawilżenia. Stosując produkty wzbogacone w kwas hialuronowy i niacynamid, na przykład w formie serum, dostarczasz swojej skórze dawkę regeneracji oraz nawilżenia i wygładzenia. Serum z kwasem hialuronowym i niacynamidem szczególnie dobrze sprawdzi się w przypadku mocno przesuszonej skóry.

Czy niacynamid można stosować w ciąży?

Ciąża to szczególny czas w życiu kobiety, także pod względem pielęgnacji. Niacynamid to substancja, którą bez przeszkód możemy stosować w ciąży zarówno do pielęgnacji twarzy, ciała, jak i włosów. Co więcej, pomaga ona zapobiegać powstawaniu przebarwień, które mogą pojawić się w ciąży i rozjaśnia już istniejące. Dodatkowo wpływa korzystnie na gładkość i elastyczność skóry.

Niacynamid - podsumowanie

Powyższy artykuł przedstawia, jak szerokie zastosowanie posiada niacynamid. To substancja, która znajduje swoje zastosowanie w kosmetykach o działaniu przeciwzmarszczkowym, regenerującym, normalizującym czy nawilżającym. Poniżej znajdują się najważniejsze informacje podsumowujące to, jakiej skórze niacynamid jest niezbędny w pielęgnacji. Są to:

• skóra sucha i odwodniona;
• posiadająca przebarwienia wynikające z ekspozycji na słońce;
• wrażliwa, podatna na działanie szkodliwych czynników zewnętrznych (także atopowa)
• skóra posiadająca wyraźne objawy fotostarzenia
• skóra ze skłonnością do trądziku, z rozszerzonymi porami, zaskórnikami, zmianami łojotokowymi, bliznami i przebarwieniami potrądzikowymi
• skóra pozbawiona blasku i witalności, zmęczona, poszarzała
• z wyraźnymi oznakami starzenia jak zmarszczki
• narażona na działanie wolnych rodników
• skóra poddawana zabiegom medycyny estetycznej (nie uszkodzona)